به نقل از «آنا»

کشف جدید پتانسیل داروهای جدید مبارزه با سرطان را افزایش می‌دهد +فیلم

تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۸۰۵۸

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، یک ویژگی کلیدی مورد نیاز برای اثربخشی دارو‌های CELMoD، نوعی تجزیه کننده پروتئین، کشف شده است.

دانشمندان موسسه تحقیقاتی اسکریپس یک ویژگی حیاتی را کشف کرده‌اند که برای CELMoDs، یک کلاس جدید امیدوارکننده از دارو‌های سرطان، برای کارکرد مؤثر ضروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

CELMoDs دسته جدیدی از دارو‌های سرطان هستند که با اتصال به سربلون، یک پروتئین تنظیم‌کننده، عمل می‌کنند که باعث تخریب پروتئین‌های محرک سرطان می‌شود.

محققان دریافتند که برای اینکه CELMoD‌ها به طور موثر کار کنند، باید پس از اتصال، تغییر شکل خاصی در مغز ایجاد کنند. این کشف که اخیراً در مجله Science منتشر شده است، امکان طراحی قابل اعتماد CELMoD‌های موثر را فراهم می‌کند.

گابریل لندر، نویسنده ارشد این مطالعه، Ph.D. می‌گوید: گروه‌های تحقیقاتی زیادی وجود دارند که زمان قابل توجهی را صرف ساخت دارو‌هایی کرده‌اند که بسیار محکم به مغز متصل می‌شوند، اما سر خود را با گیج و گیج می‌خراشند که این دارو‌ها کار نمی‌کنند. استاد گروه زیست شناسی ساختاری و محاسباتی یکپارچه در پژوهش اسکریپس.

اولین نویسنده این مطالعه رندی واتسون، دکتری، محقق فوق دکتری در آزمایشگاه لندر بود.

Cereblon به عنوان بخشی از یک سیستم اصلی دفع پروتئین در سلول‌ها عمل می‌کند. این سیستم پروتئین‌های هدف را با مولکول‌هایی به نام یوبی‌کویتین برچسب‌گذاری می‌کند که پروتئین‌ها را برای تخریب توسط کمپلکس‌های شکستن پروتئین‌های چرخشی معروف به پروتئازوم‌ها مشخص می‌کند. سیستم یوبیکوئیتین-پروتئازوم نه تنها برای از بین بردن پروتئین‌های غیر طبیعی یا آسیب دیده، بلکه برای کمک به تنظیم سطوح برخی از پروتئین‌های طبیعی استفاده می‌شود.

Cereblon یکی از صد‌ها «آداپتور» است که توسط سیستم یوبیکوئیتین-پروتئازوم برای هدایت فرآیند برچسب گذاری یوبیکوئیتین به سمت مجموعه‌های خاصی از پروتئین‌های هدف استفاده می‌شود.

دانشمندان اکنون دریافته‌اند که برخی از دارو‌های سرطان، از جمله پرفروش‌ترین داروی میلوما، لنالیدومید (Revlimid)، اتفاقاً با اتصال به سربلون عمل می‌کنند.

آن‌ها این کار را به گونه‌ای انجام می‌دهند که برچسب‌گذاری یوبیکوئیتین و در نتیجه تخریب پروتئین‌های کلیدی را که تقسیم سلولی را تقویت می‌کنند - پروتئین‌هایی که نمی‌توان به راحتی با دارو‌های سنتی مورد هدف قرار گیرند، انجام می‌دهد. تا حدی با الهام از این شناخت، شرکت‌های دارویی شروع به تولید دارو‌های متصل‌کننده به مغز - CELMoDs، که دارو‌های تخریب پروتئین نیز نامیده می‌شوند- را آغاز کرده‌اند که حتی در برابر میلوما و سایر سرطان‌ها بهتر عمل می‌کنند.

 

دانلود فیلم اصلی کد ویدیو

این کشف به توسعه دهندگان دارو کمک می‌کند تا CELMoD‌های موثرتری ایجاد کنند که در درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌های جدی از جمله سرطان نویدبخش است. منبع: تحقیق اسکریپس

یکی از مشکلات پایدار در این زمینه این واقعیت است که برخی از این دارو‌ها به طور محکم به مغز متصل می‌شوند، اما در تخریب کافی اهداف پروتئینی خود شکست می‌خورند. درک اینکه چرا این اتفاق می‌افتد دشوار بوده است. دانشمندان می‌خواستند از روش‌های تصویربرداری با وضوح بالا برای نقشه‌برداری از ساختار اتمی مخ و مطالعه دینامیک آن هنگام محدود شدن توسط CELMoDs استفاده کنند. اما سربلون پروتئین نسبتاً شکننده‌ای است که گرفتن آن با چنین روش‌های تصویربرداری سخت بوده است.

در این مطالعه، واتسون بیش از یک سال را صرف ابداع دستور العملی برای تثبیت مغز در ارتباط با پروتئین شریک سیستم یوبیکوئیتین کرد تا از آن با میکروسکوپ الکترونی در دمای پایین (کرایو-EM) تصویربرداری کند. به این ترتیب، او در نهایت توانست ساختار مغزی را در مقیاس نزدیک به اتمی حل کند.

واتسون همچنین از مجموعه شریک مغز با ترکیبات CELMoD و پروتئین‌های هدف تصویربرداری کرد.

داده‌های ساختاری نشان داد که CELMoD‌ها باید به گونه‌ای به مغز متصل شوند که شکل یا ترکیب آن را تغییر دهد. به گفته محققان، Cereblon دارای یک ترکیب «باز» ​​پیش‌فرض است، اما باید برای برچسب‌گذاری یوبیکوئیتین پروتئین‌های هدف، به یک ترکیب «بسته» خاص تغییر یابد.

اهمیت اصلی این یافته این است که شرکت‌های دارویی که CELMoDs را توسعه می‌دهند، اکنون ایده بسیار بهتری از آنچه دارو‌های کاندید آن‌ها برای مؤثر بودن باید انجام دهند، دارند.

واتسون می‌گوید: شرکت‌ها دارو‌های تجزیه‌کننده پروتئین متصل شونده به مغز را تولید کرده‌اند که می‌توانند تجزیه‌کننده‌های بهتری را ببینند، اما نمی‌دانستند این به این دلیل است که دارو‌ها در هدایت این ترکیب بسته بهتر هستند.«بنابراین اکنون آن‌ها می‌دانند و می‌توانند دارو‌های خود را برای این ویژگی کلیدی آزمایش کنند.»

دستور پیشرفت واتسون برای تثبیت مغز در آماده سازی برای تصویربرداری کریو-EM نیز اکنون به طور گسترده توسط محققان در این زمینه پذیرفته شده است.

لندر می‌گوید آزمایشگاه او اکنون امیدوار است که توسعه دارو‌های تجزیه‌کننده پروتئین را تسهیل کند که با اتصال به سایر پروتئین‌های آداپتور یوبیکوئیتین-پروتئازوم علاوه بر سربلون کار می‌کنند. همانطور که او اشاره می‌کند، جذابیت بزرگ استراتژی دارویی تخریب پروتئین این است که می‌توان از آن برای ضربه زدن به هر پروتئین مرتبط با بیماری استفاده کرد، از جمله کلاس بسیار بزرگی از پروتئین‌هایی که نمی‌توانند با دارو‌های سنتی مورد هدف قرار گیرند.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: کشف جدید دانشمندان خارجی پروتئین های هدف تخریب پروتئین برچسب گذاری تجزیه کننده پروتئین ها دارو ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۸۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۵ ماده غذایی که می توانند اثری مشابه داروهای لاغری داشته باشند

امروزه با افزایش تقاضا برای داروهای سرکوب‌کننده اشتها، مردم به دنبال مواد طبیعی هستند که اثرات مشابهی داشته باشند. اخیراً چالشی در شبکه های اجتماعی وایرال شده که در آن کاربران برای کاهش وزن خود ترکیبی از جو، آب و آب لیمو را می نوشند.

در حالی که این ترکیب مضر نیست، کارشناسان در مورد این ادعا که مصرف این نوشیدنی می تواند اثرات چربی‌سوزی را تقلید کند، تردید دارند.

اما نیازی به متوسل شدن به معجون های مشکوک نیست، چراکه برخی از غذاها می توانند مانند داروهای دیابت و چاقی باعث ترشح هورمون «سیری» شوند.

داروی اوزمپیک که ماده فعال آن سماگلوتید است، برای درمان دیابت نوع ۲ تجویز شده و مزیت دیگری دارد که باعث کاهش وزن مصرف‌کنندگان می شود.

Novo Nordisk، شرکت سازنده اوزمپیک، دارویی با دوز بالاتری از سماگلوتید را با نام تجاری Wegovy برای درمان چاقی به بازار عرضه کرده است.

دسته ای از داروها که آگونیست گیرنده پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ (GLP-1 RA) نامیده می شوند، با تقلید از هورمون GLP-1 که به طور طبیعی توسط روده شما هنگام خوردن غذا ترشح می شود، عمل می کنند که به مغز سیگنال می دهد که سیر شده اید و از پرخوری جلوگیری می کند.

به گزارش روزیاتو، مواد غذایی نمی‌توانند دقیقاً همان تأثیرات و نتایجی که با مصرف داروهای مرتبط با کنترل دیابت یا کاهش وزن به دست می‌آیند را به وجود بیاورند.

اما طبق تحقیقات، مصرف برخی از مواد غذایی می‌تواند میزان ترشح هورمون‌های GLP-1 را افزایش داده و شما را برای مدت طولانی‌تری سیر نگه دارد.

۱. جو دوسر

در حالی که داروی اوزمپیک مطمئناً نمی تواند منجر به کاهش وزن چشمگیری شود، «جو» که عنصر اصلی آن است، مطمئناً می تواند به شما کمک کند که احساس سیری کنید.

جو دوسر حاوی کربوهیدرات‌هایی است که به آهستگی آزاد می‌شوند. بنابراین می‌تواند به کنترل اشتها کمک کند.

جو دوسر سرشار از فیبر بوده و در روده متورم می شود و به ما کمک می کند که بعد از غذا برای مدت طولانی تری احساس سیری کنیم.

تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۶ روی غلات پرفیبر مانند جو و گندم کامل نیز نشان داده که مصرف این غلات ممکن است GLP-1 را افزایش دهد.

فیبر موجود در جو هضم را کند کرده و منجر به آزاد شدن تدریجی گلوکز در جریان خون و ترشح GLP-1 می شود.

۲. آووکادو

آووکادو حاوی چربی‌های مفیدی است که می‌تواند به بهبود سلامت قلبی و عروقی کمک کند و در چارچوب یک رژیم غذایی مناسب، برای صبحانه یا میان‌وعده مورد استفاده قرار گیرد.

این گیاه سبز خامه‌ای، سرشار از چربی‌های تک غیراشباع و فیبر است و در پژوهشی در سال ۲۰۱۶ مشخص شد که آووکادو می‌تواند سطح GLP-1 را افزایش دهد.

همچنین یک مطالعه که در سال ۲۰۱۹ توسط مرکز تحقیقات تغذیه در موسسه فناوری ایلینوی انجام شد، نشان داد که افزودن آووکادو به وعده غذایی باعث افزایش سطح GLP-1 و همچنین هورمون تنظیم‌کننده اشتها به نام پپتید YY می شود و در عین حال سطح انسولین را کاهش می دهد.

۳. تخم مرغ

بر اساس یک پژوهش در سال ۲۰۱۶، تخم مرغ منبع غنی از پروتئین و چربی های تک غیراشباع است که می تواند میزان ترشح GLP-1 را افزایش دهد.

تحقیقات دیگری در سال ۲۰۲۰ نشان داد که سفیده تخم مرغ به ویژه برای آزادسازی GLP-1 مفید است.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ نشان داد که خوردن سه عدد تخم ‌مرغ برای صبحانه به کاهش سطح قند خون بعد از غذا، کاهش احساس گرسنگی و کاهش میزان مصرف غذا در ۲۴ ساعت آینده کمک می‌کند.

۴. آجیل

نتایج تحقیقات نشان داده اند که مصرف بادام، پسته و بادام زمینی می تواند سطح GLP-1 را به دلیل وجود پروتئین، فیبر و چربی سالم افزایش دهد.

بنابراین اگر به دنبال یک میان‌وعده سالم هستید که شما را برای بقیه روز سیر نگه دارد، مصرف یک مشت آجیل گزینه خوبی به نظر می رسد.

۵. سبزیجات

یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که مصرف سبزیجات پیش از غذا باعث تنظیم سطح قند خون و افزایش سطح GLP-1، به خصوص ۶۰ دقیقه پس از خوردن غذا می شود.

سبزیجاتی مانند کلم غنچه‌ای، کلم بروکلی و هویج سرشار از فیبر و ویتامین هستند که می تواند به تنظیم سطح قند خون کمک کرده و به طور بالقوه بر سطح GLP-1 تأثیر بگذارند.

درشت مغذی‌ها باعث ترشح GLP-1 می‌شوند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد با انتخاب غذاهای سرشار از این مواد مغذی، می‌توان سطح GLP-1 را افزایش داد.

این بدان معناست که یک رژیم غذایی سالم، سرشار از مواد مغذی محرک GLP-1 می تواند سطح GLP-1 را افزایش دهد.

رژیم‌های غذایی با مقدار بالای چربی مفید، فیبر و پروتئین می‌توانند به شما کمک کنند که برای مدت زمان بیشتری احساس سیری کنید. این مواد مغذی معمولاً باعث تأخیر در هضم غذا و کنترل سطح اشتها می‌شوند.

همچنین غذاهای سرشار از فیبرهای قابل تخمیر، مانند سبزیجات و غلات کامل، باکتری‌های روده را تغذیه می‌کنند و سپس باعث تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر می شوند که می‌توانند ترشح GLP-1 را تحریک کنند.

به همین دلیل است که داشتن رژیم‌های غذایی با چربی مفید، فیبر و پروتئین بالا می‌توانند به شما کمک کند که برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید.

کانال عصر ایران در تلگرام